Að venju flutti páfi jólakveðjur á 63 tungumálum, þar á meðal esperantó og latínu. Mannfjöldinn fagnaði páfa og hrópaði: Viva!

Lifið! úh, jei!

 

Ég fékk bækur! Vó, rafrænn óskarlisti, svona stutt fyrir jól, ég held að jólasveinninn er kominn með ADSL tenging! Ég fékk æðisleg grænmetis uppskriftabók frá mávunum mínum, ferðabók með frábærum myndum og skemmtilegum sögum úr öllum heimshornum frá unnustanum og bók um Ísland og Færeyja sem kom út 1889 frá foreldrum mínum. Einnig fékk ég geggjaðar bók sem heitir "how to make stuff" og þar eru útskýringar um hvernig maður getur búið til og föndrað alls konar fallegar hluti. Öll áhugmálin mín eru í þessum bókum, alveg frábært. Einnig fékk ég bökunarpappír sem hægt er að nota aftur og aftur, slæðu, sokkar, innikerti, útikerti, mjög fallegar eyrnalokka úr silfri með demöntum á og flass á myndavélina mína. Amma sandi smákökur :-)

Saman fengum við kaffibolla, bökunarskeljar, hitabrúsa, kertastjaka og salt og piparkvörn. Þetta eru frábær jól! Ég vil þakka öllum fyrir gjafirnar og vona að ég hef ekki gleymt neinum.

Lífið í friði, Hvílið í ást!

Viðurstyggileg hljóð vopnanna

ég er synt

Ég man að í fyrra var ég frekar fúl þar sem ég fékk enga bækur í jólagjöf. Ekki einu sinni dagbókina sem ég hafði fengið frá pabba í mörg ár í röð, Moleskin dagbók sem er mikill yndi og ég verð að eiga dagbók enda má maður gleyma það sem maður er búinn að skrifa niður og get ég ekki munað allt. Átti að kaupa mér hana sjálf, fáranlegt! Á undanförnum árum hef ég einnig fengið orðabækur, bækur um málfræði og dægurmál ásamt bækur um heimspeki og vísindi í jólagjöf þar sem það er mikilvægt fyrir mig að lesa mikið til að viðhalda málfarið mitt. Ég var frekar svekkt yfir þessu öllu saman.

Í ár langar mig enn meira í bækur! Fyrst og fremst á að bæta upp á þurrkunni frá því í fyrra, en meira virðist vera um skemmtilegra bækur, ég er að fara að vera kennari og er þess vegna enn mikilvægra að viðhalda móðurmálið enda málið sem ég ætla að fara að kenna. Síðast en ekki síst er ég komin í almennilegt jólafríi (ekki bara að njóta einhverja frídagar eins og í fyrra þegar ég var úti á atvinnumarkaðnum) og langar mig að kúra upp í sofann með góðri bók!

Bókaflóðið í hámarki

Lubbi mættur

 Síðan á mánudaginn er ég orðin mamma, hundamamma. Barnið er 8 mánaða Silkydachs, semsagt blanda milli Silky Terrier og Langhunds (Dachs). Meira krúttið. Hann heitir Lubbi og Hjalti fann hann á netinu á mánudaginn. Við vorum búin að spá að fá okkur hund frekar lengi en þorðum því eiginlega ekki, mikil vinna, mikið nám, utanlandsferðir, ofnæmi, meira þríf, minna djamm og meira og meira sem kom í veg fyrir krúttið. Í skammdeginu fór okkur aftur að langa voða mikið og fórum að leita aðeins. Skóðuðum aðeins um helgina en svo kom auglýsing af Lubba inn á mánudaginn og Hjalti hringdi strax. Fórum þangað um 5 leitið og tókum hann strax með! Hann var strax ljúfur og svaf alla nóttina. Hann geltir pínu smá þegar hann er einn en grætur frekar mikið, honum finnst ekkert gaman að vera einn. Við erum samt farin að reyna að kenna honum, fórum að versla í gær og hann var einn á meðan. Pissaði reyndar á gólfið þegar við vorum kominn heim, þurfum alltaf að setja hann út strax þegar við komun til baka. Hjalti er að reyna að finna þjálfunarnámskeið fyrir okkur :)

Ég er búin að skila öllu, á bara eina skyrslu í Upplýsingartækjunum eftir og eitt jólapróf

Ég er einnig búin að vera dugleg að baka.

Ég hlakka samt til þegar skólinn byrjar aftur, mig langar að kenna! Er reyndar komin með par sem kemur til mín tvisvar í viku til að læra þýsku, mjög gaman bara og ég læri fullt. Þeim fer ekki smá fram sem er bara gaman. Í gær lærðu þau allt í sambandi við mat og veitingarstöðum og á morgun eiga þau að fara í smá leik í sambandi við það og segja mér frá veðrinu.

Jólaasveinninn fyrsti, hann Stekkjastaur kom til bæjar í nótt og ég fékk æðislegt Lush fótaskubb

sumir segja bara svo flotta hluti

Nothing in life is to be feared, it is only to be understood. Now is the time to understand more, so that we may fear less.
  - Marie Curie

viðvörun

Það er svo mikið að gera að ég hef ekki haft tíma til að blogg undanfarið.

 Það helsta er að ég er farin að gefa aukatíma sem er virkilega skemmtilegt. Maður fær kennsluaðferð í æð á þessum 80 mínútum sem kennslustundin er löng í mínum einkamálum. Stelpan er mjög fín, vantar svolítið upp á sjálfstraustið myndi ég segja, það er svona það helsta. Ekki ólíkt mér þegar ég var í Menntaskólanum. Alveg á botni. Auk þess er hún lesblind. Ég hef ekki gert mér grein fyrir þetta áður verð ég að viðurkenna. Ég vissi auðvitað að þetta væri til, hef átt vinnufélaga sem voru með eina bók allan vetur og sem þótti erfitt að lesa en ég gerði mér ekki grein fyrir því af hverju þeim finnst það. ÉG fattaði hreinlega ekki hvað málið snýst um. Um tíma var ég sjálf að halda að ég væri lesblind, þegar ég fór að víxlast einstökum bókstöfum. Glætan! það er nú bara fljótfærni segi ég, og e´g er fljótfær, viðurkenni það alveg. Þetta magnað fyrirbæri sem mig langar mikið að velta aðeins betur fyrir mér og læra meira um. Stelpan sem dæmi sér engan mun milli orðunum Schule (skóli) og Schülerin (nemandi). Mér finnst þetta magnað. Hún skrifar allt vel samt, getur alveg skrifað stíl eins og ekkert væri! Þegar ég er búin að skila síðustu verkefnin (2 eftir og 1 próf :-D) þá ætla ég að lesa mig aðeins til um þetta.

Maður hefur fengið viðhorf um að námsráðgjafinn á að sjá um slíkt mál og að kennarinn gæti ekki allt, hann þurfti að vera sérfræðingur í kennslu en ekki allt annað líka, mér finnst þetta undarlegt viðhorf og skil það ekki. Eins og bakarí myndi segja, ég kann að baka en ég vil ekki vita hvaðan hveitið kemur.

kalkúnatímabilið að vera búið

Þetta líst mér vel á, mér finnst kalkún reyndar vera góður en ekki fylltur takk, bringur steikt án fitu og mikið grænmeti með, enda er ég ekki að æfa fyrir jólasveinninn 4 til 5 sinnum í viku! Frúin vill líta vel út þegar hún gifti sig og er ekki einu sinni hálft ár eftir til að byggja sig pínu upp, enda mun sjást í upphandleggir. Ég er nú fegin að þetta er að enda þarna í Amerkunni, þá byrjar jólastressið hjá þeim sem þýðir afslöppun og rólegheit hér á bæ! Bara eitt próf rétt fyrir jól en þangað til 2 verkefni og eina kynningu. Auk verkefnamöppu - skil sem er víst aðalmálið af þessu öllu saman. úfff - ég er að vera nett stressuð en ég er samt bjartsýn að þetta mun takast. Var í vísó í kvöld en fékk mér bara einn bjór, ætlaði ekki að drekka neitt og held mig lengi við kókið en þar sem hann var ókeypis gat maður ekki sagt nei á endanum, enda var þetta skemmtilegt vísó og við vorum í meira en 4 tíma að spjalla og ræða málefnin. Enduðum á Thorvaldsen sem er dýrt, jólabjórinn á 500 kall en karlinn sótti mig þaðan og við fórum og fengum okkur að éta saman, á rúby en jólabjórinn þar kostar bara 350.- Fékk mér samt bara vatn með bökuðu kartöfluna mína sem var rósalega góð!

Hlakka semsagt til jólanna og ætla að byrja að baka á morgun, Earl Grey Smákökur :-) 

Bandaríkjamenn flykkjast í verslanir á svörtum föstudegi

að finna lausn

Þetta finnst mér vera gott málefni, þó að það mætti bjóða upp á slíkt fyrir allra foreldra. Sérstaklega að í lýsingunni kemur fram að :,Einnig er lögð áhersla á hversu mikilvægt er að foreldrunum takist að vera samstiga í uppeldishlutverkinu, hvort sem þeir búa saman eða ekki." sem ég tel vera eitt sem skiptir hvað sem mestu máli í uppeldinu. Og bara alltaf. Hver hefur ekki lent í því að vera að hringja eitthvert og þjónustufulltrúinn þar bendi manni á að hringja annars staðar. Maður hringir þangað og fékk upplýsingar um að hinn staðurinn væri málið. Óþolandi.

Samt man ég að maður fór alltaf til pabba til að reyna að fá eitthvað í gegn sem mamma var búin að banna...sem gekk stundum en maður lenti alltaf í veseni eftir á. Seinna meir, á unglingsárunum var ég nú aðeins farin að sjá í gegnum þetta og fór alltaf bara beint til pabba

 

Gæni liturinn stendur fyrir jólaskapið sem ég er komin í!

Fræðsla til að efla fráskilda foreldra í uppeldinu

hluti sem maður vantar sig við að gera, þeir eru fallegir

Ég vona nú innilega að það var ekki hann pabbi minn sem keyptir hana...

 

(fyrirsögin er tilvísun í unglingsstúlku sem var í strætó um daginn, ég hitti margt skemmtilegt fólk í strætó og er búin að læra mikið af strætóferðunum mínum)

Leica fyrir 30,6 milljónir

allt á endi nema pylsa á tvo (alles hat ein Ende nur die Wurst hat zwei)

Ég get talið verkefnin sem eftir eru á önnina á eina hönd. Það er mikið létti, fékk mér piparköku í verðlaun, keyptar reyndar en ég ætla að fara að baka held, þær eru betra sjálfbakaðar.

Semsagt allt gott að frétta, lokasprett lokasprett.

 

að mæta rúm 30 einstaklingum

Í náminu mínu hefur verið talsvert umræða um hvernig maður á eftir að mæta 30 einstaklingum með ólíkum væntingum, þörfum og bakgrunni sem best og hvað nýtískulega hugtakið ,,einstaklingsmiðað nám" felur í sér.

Einnig hef ég fengið upplýsingar um að forelda væru að fela eða segja ekki frá svonefndri greiningu baranna sína þegar þau byrja í framhaldsskólum þar sem það er engin skylda um að veita skólanum samskonar upplýsingum. Ábendingin mín um að það ætta að ítreka mikilvægi þessara upplýsingar um námsöruggleika og fleira til skólans til að geta veitt ofannefndan einstaklingsmiðaðan nám var tekin hissa og stimplað sem afleitt hugmynd af kennaranema sem veit ekki hvernig hjólið snýst.

Í Bogaholtsskóla starfa tveir náms- og starfsráðgjafa, einn díslexíuráðgjafi og einn forvarnafulltrúi sem nemendur geta leitað til. Enginn þeirra veiti ráðgjöf fyrir kennara eða biður upp á námskeið tengt þessu efni innan skólans. Ekki er þörf að benda á hvernig sú hugmynd mín um auðnakennarafræðslu var tekin en stundum er erfitt að vera ung og vitlaus

Hrökklast úr námi vegna lesblindu